Kościół pw. Wszystkich Świętych z 1300 roku jest najstarszą wiejską budowlą sakralną w Małopolsce. Do dziś zachowało się kwadratowe prezbiterium murowane z cegły o układzie wendyjskim. Drewniana nawa powstała za czasów Jana Długosza. Kościół w całości  murowany został w 1598 roku. 

W nawie oraz prezbiterium zachowały się fragmenty polichromii datowane na 1476 rok, które przedstawiają postać św. Krzysztofa z Dzieciątkiem Jezus, fragmenty z aniołami oraz rysy nieznanej postaci w prostokątnej kwaterze. W głównym ołtarzu znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, zwany Matką Boską Rudawską datowany na rok 1450, który jest gotycką wersją bizantyjskiej Hodegetrii. Obraz przysłaniany jest barakowym obrazem św. Anny Samotrzeć z II poł. XVII wieku. Na ołtarzu stoi drewniane tabernakulum z XVIII wieku nawiązujące do Bazyliki św. Piotra i Pawła w Rzymie. Przy kościele znajduje się drewniana dzwonnica z 1541 roku o konstrukcji słupowo-ramowej, najstarsza tego typu nawiązująca konstrukcją do średniowiecznych wież obronnych. Przed kościołem stoi barokowa kostnica z XVIII wieku oraz również barokowa wieża bramna zwana „Zegarową” prowadząca na podwórze plebanii. W XX wieku na murze wybudowana została arkadowa dzwonnica.